Zmarł prof. Andrzej Szujecki - honorowy obywatel naszego miasta

Profesor Andrzej Szujecki urodził się w 1929 r. w Stawiskach, powiat Kolno. Mieszkał w wielu miejscowościach, m.in. w Łomży, Katowicach, Warszawie oraz Ostrowi Mazowieckiej. W 1938 roku przebywał we Lwowie, gdzie uczył się w szkole im. Marii Magdaleny. Los nie szczędził Profesorowi dramatycznych przeżyć. Wywieziony przez organa sowieckie w 1940 roku ze Lwowa wraz z matką do Kazachstanu. Wyzwolenie z zesłania zawdzięczał utworzeniu w ZSRR Armii Polskiej generała Andersa. Z "nieludzkiej ziemi" wydostał się z rodzicami do Iranu, a następnie przebywał w Indiach i w Rodezji (południowo-wschodnia Afryka). Po rozmaitych przygodach, których wystarczyłoby do nakręcenia wieloodcinkowego filmu, powrócił z matką do Polski w sierpniu 1947 roku. W latach 1947/48 i 1948/49 uzyskał małą maturę i ukończył klasę I w liceum w Ostrowi Mazowieckiej. Był w tym czasie czynnym uczestnikiem życia sportowego i artystycznego, zaangażowany w pracy harcerskiej jako drużynowy Harcerskiego Oddziału Pożarniczego, zastępca hufcowego. Maturę uzyskał jako ekstern w Liceum im. A. Mickiewicza w Warszawie w 1949 r. Studia wyższe na Wydziale Leśnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego ukończył w 1953 r. W 1962 r. Rada Wydziału Leśnego nadała mu stopień doktora nauk leśnych, a stopień doktora habilitowanego w 1966 r. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1974 r., a profesora zwyczajnego nauk leśnych w 1980 r. W 1989 r. został wybrany na członka korespondenta PAN. Był także członkiem rzeczywistym Warszawskiego Towarzystwa Naukowego i członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Leśnego. Pracę zawodową rozpoczął w 1953 r. w Katedrze Ochrony Lasów SGGW, zajmując kolejno stanowiska od zastępcy asystenta do profesora. W latach 1984-87 był zastępcą sekretarza naukowego, początkowo w Wydziale II Nauk Biologicznych, później na Wydziale V Nauk Rolniczych i Leśnych PAN. W roku akademickim 1992/93 pracował także jako profesor w Wyższej Szkole Bankowości i Ubezpieczeń w Warszawie, wykładając ekologię. W okresie od 1 grudnia 1993 r. do 18 listopada 1997 r. był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Leśnictwa i Ochrony Środowiska. Członek rzeczywisty PAN.
Był specjalistą w zakresie entomologii i ekologii lasu. Szczególne sukcesy odniósł w poznaniu leśnej fauny glebowej, badaniu wpływów człowieka na ekosystemy leśne i rozwijaniu się metod leśnej inżynierii ekologicznej. Wychował ponad 80 magistrów, 9 doktorów i 3 doktorów habilitowanych, obecnie już profesorów. Był autorem ponad 207 prac naukowych, popularno-naukowych, dydaktycznych i kierunkujących politykę leśną. Wśród nich wyróżnia się książka naukowa "Ecology of forest insect" (1987) oraz podręcznik akademicki "Entomologia leśna" (Warszawa 1996). Wyniki badań referował na licznych konferencjach krajowych i zagranicznych. Jego osiągnięcia naukowe zostały wykorzystane w praktyce leśnej (instrukcje ochrony lasu i hodowli lasu). Będąc wiceministrem doprowadził do opracowania "Polityki leśnej Państwa". Stanowisko Polski wobec globalnych problemów leśnictwa i ochrony środowiska prezentował m.in. na światowym forum, na konferencjach. Był inicjatorem pierwszego po 70 latach kongresu Leśników Polskich (Warszawa 1997), gdzie wygłosił referat główny pt. "Leśnictwo a wyznania cywilizacyjne XXI wieku".

źródło zdj. UM Ostrów Maz.