W Ostrowi rozmawiano o pielęgnowaniu dziedzictwa kulturowego (zdjęcia)

Wczoraj w Galerii Sztuki Jatki w Ostrowi Mazowieckiej odbyło się wydarzenie, które miasto Ostrów Mazowiecka miało przyjemność organizować wraz z Miejską Biblioteką Publiczną im. Marii Dąbrowskiej w Ostrowi Mazowieckiej. Był to Dzień Etnografii, Etnologii i Antropologii Kulturowej.



Wydarzenie odbyło się w formule hybrydowej i uczestniczyło w nim ok. 50 osób. W tym roku ideą przewodnią było hasło: Wielka mi rzecz, człowiek, miejsce i w nawiązaniu do niego, spotkanie zainaugurował wykładami ekspertów z Państwowego Muzeum Etnograficznego: Joanny Kalinowskiej, Małgorzaty Jaszczołt i Mariusza Raniszewskiego.

O swoich działaniach w przestrzeni etnologii mówiły również Dorota Socik (Gminne Centrum Kultury, Sportu i Turystyki w Brańszczyku), oraz Marta Molska i Roksana Grzegrzułka (Miejski Dom Kultury w Ostrowi Mazowieckiej). Wśród gości znaleźli się: Józef Zalewski oraz Tadeusz Zając (Państwowe Muzeum Etnograficzne), którzy chętnie przybliżali podczas dyskusji meandry pracy w obszarze tożsamości kulturowej.

O czym rozmawiano?

- o pielęgnowaniu dziedzictwa kulturowego i zarządzaniu nim w sposób włączający w uczestnictwo wszystkie grupy wiekowe;

- o hafcie regionalnym Kurpi Białych i o tym, kto go dzisiaj wykonuje;

- o sensie powstawania skansenów i miejsc tradycji regionalnej;

- o tym, czym jest deseczka bartnicza, oraz dlaczego to unikat na skalę światową;

- o bogactwie naturalnym Nadwiślańskiego Urzecza... i nie tylko.

W Jatkach podczas wydarzenia można było także podziwiać obrazy artystki ludowej, Teresy Witan, która opowiedziała o nich wszystkim gościom i przybliżyła technikę haftu krzyżykowego. Wisienką na torcie był występ zespołu Nadbużanie, którego członkowie ubrani w piękne kolorowe stroje, przy akompaniamencie instrumentów, pomogli gościom usłyszeć ludowe dziedzictwo naszego regionu.

Dziedzictwo regionalne jest istotnym elementem naszej tożsamości, dlatego warto, aby żyło, a nie stawało się muzealnym pomnikiem. To od nas zależy, czy będziemy mieli wolę pielęgnowania go i podtrzymywania dobrych tradycji. Po co? Aby wiedzieć, skąd jesteśmy i dokąd zmierzamy. Spotkania, takie jak wczoraj, pomagają podmiotom lokalnym zazębiać współpracę i zawiązywać nowe porozumienia. Ponadto utwierdzają w przekonaniu, że historia nie jest nudna: wręcz przeciwnie, może być kolorową, folklorystyczną przygodą!