Uroczystości w ramach garnizonowych obchodów Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych w Komorowie (zdjęcia)

1 marca to szczególna data w polskim kalendarzu, gdy naród oddaje hołd bohaterom antykomunistycznego podziemia. Narodowy Dzień Pamięci "Żołnierzy Wyklętych" jest okazją do refleksji nad odwagą i poświęceniem tych, którzy nieugięcie bronili niepodległego bytu Polski wobec narzuconego siłą reżimu komunistycznego po zakończeniu II wojny światowej. Uchwalając ustawę o ustanowieniu tego święta, Sejm Polski oddał hołd bohaterom, którzy walcząc z bronią w ręku i innymi sposobami, przeciwstawili się sowieckiej agresji i komunistycznemu reżimowi.

W 22. Wojskowym Ośrodku Kartograficznym zorganizowano uroczyste obchody z okazji Narodowego Dnia Pamięci "Żołnierzy Wyklętych". Podniesienie flagi państwowej na placu przed pomnikiem Pierwszego Marszałka Józefa Piłsudskiego rozpoczęło ceremonię. Po odśpiewaniu hymnu, uczestnicy wysłuchali przemówień, w tym głosu dowódcy ośrodka płk Leszka Iwańca i pełnomocnika Fundacji Armii Krajowej w Londynie, dr. Roberta Zaparta. Następnie, w duchu pamięci, odbył się apel oraz salwa honorowa, a kwiaty i znicze złożono w Mauzoleum Poległych Podchorążych.

W ramach obchodów Narodowego Dnia Pamięci "Żołnierzy Wyklętych", w Klubie 22. Wojskowego Ośrodka Kartograficznego odbyła się wystawa poświęcona postaci Płk Łukasza Cieplińskiego oraz wykład dotyczący jego życia i działań. Ciepliński, który stał się symbolem walki wielu Żołnierzy Wyklętych, walczył o niepodległość Polski od września 1939 roku. Niezłomnie kontynuował walkę w ramach Związku Walki Zbrojnej, Armii Krajowej oraz Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość", aż do momentu aresztowania przez komunistyczne władze w 1947 roku.

Życie i działalność Płk Łukasza Cieplińskiego ilustrują dramatyczne losy wielu Żołnierzy Wyklętych. Po aresztowaniu przez UB, Ciepliński był brutalnie przesłuchiwany i torturowany przez trzy lata. W wyniku bicia stracił częściowo słuch, a poddawano go również torturom psychicznym. Pomimo sfingowanego procesu sądowego, w którym nie brano pod uwagę jego wyjaśnień, został skazany na karę śmierci przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie. 1 marca 1951 roku, wraz ze swoimi podkomendnymi, został zamordowany strzałem w głowę, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii walki o niepodległość Polski.