84 lata temu doszło do Zbrodni Katyńskiej. W Ostrowi Mazowieckiej nie zapomniano o bohaterach (zdjęcia)

Przy mauzoleum "Córkom i Synom Ziemi Ostrowskiej Zamordowanym w latach 1939-1956", otoczonym cichymi alejami cmentarza parafialnego w Ostrowi Mazowieckiej, rozbrzmiały: uroczysta msza i modlitwa, które oddały hołd ofiarom jednego z najtragiczniejszych rozdziałów w historii Polski - Zbrodni Katyńskiej. 84. rocznica tych dramatycznych wydarzeń zgromadziła przedstawicieli różnych instytucji, jednostek oraz szkół, w celu wspólnego oddania hołdu tysiącom niewinnych, których życie zostało brutalnie pozbawione w 1940 roku przez rękę sowieckiego reżimu.

Uroczystość rozpoczęła się w piątek, 12 kwietnia 2024 o godz. 12:00. Dyrektorka Muzeum Dom Rodziny Pileckich Karolina Kolbuszewska, poruszyła serca zgromadzonych swoimi wzruszającymi słowami, przypominając o wielkiej tragedii, jaką stanowiła zbrodnia popełniona przez Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych ZSRR na funkcjonariuszach Policji Państwowej i oficerach Wojska Polskiego. Przemówienie stanowiło nie tylko akt pamięci, lecz także wyraz szacunku i wdzięczności dla tych, którzy oddali życie za wolność i niepodległość ojczyzny.

- Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej obchodzimy w rocznicę opublikowania przez Niemców 13 kwietnia 1943 roku informacji o odkryciu masowych grobów oficerów Wojska Polskiego w Katyniu. W odpowiedzi na komunikat Radia Berlin z tego dnia, dwa dni później moskiewskie radio, a kolejny dzień później gazeta "Prawda" opublikowały komunikat, że to Niemcy dokonali zbrodni. To tylko początek długiego procesu fałszowania i zatajania zbrodni katyńskiej, które nazywamy kłamstwem katyńskim - mówiła Kolbuszewska.

Wspomnienie tragicznych wydarzeń, które miały miejsce w roku 1940 to również hołd dla około 20 tysięcy Polaków, którzy padli ofiarą radzieckiej zdrady i okrucieństwa. Po agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939, około 250 tys. polskich jeńców znalazło się w sowieckiej niewoli. Wśród nich ponad 10 tys. osób stanowili oficerowie. Decyzja władz sowieckich najwyższego szczebla o wymordowaniu polskich jeńców wojennych z obozów w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku, a także Polaków przetrzymywanych w więzieniach NKWD, wywołała jedną z największych tragedii w historii narodu polskiego. Podjęło ją 5 marca 1940 Biuro Polityczne KC WKP(b) na podstawie pisma, które ludowy komisarz spraw wewnętrznych Ławrientij Beria skierował do Józefa Stalina. Najwięcej Polaków, bo 6.287 przewiezionych z Ostaszkowa, rozstrzelano w gmachu NKWD w Kalininie (ob. Twer).

Następnie ks. Jan Okuła, proboszcz parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Ostrowi Mazowieckiej, odprawił nabożeństwo, które stanowiło nie tylko akt religijny, ale także wyraz solidarności i wspólnoty w trosce o pamięć o tych, którzy nieśli mękę i cierpienie w imię wolności. Odsłonięcie pamiątkowych tabliczek z nazwiskami pomordowanych było symbolicznym gestem, który pozwolił zgromadzonym uczcić pamięć swoich przodków i bohaterów.

Kolejne tabliczki z nazwiskami ofiar Zbrodni Katyńskiej, które pojawiły się w ostrowskim mauzoleum, to:
- nadkom. PP Julian Jan Radoniewicz - ufundowana przez komendanta powiatowego policji w Ostrowi Mazowieckiej Krzysztofa Szymańskiego.
- Kpt. lek. rez. Mieczysław Henryk Milewski, lekarz w szpitalu wojskowym w Ostrowi Mazowieckiej i Komorowie - ufundowana przez żołnierzy i pracowników 22. WOK w Komorowie.
- Post. PP Bolesław Leonik, którego symboliczny grób znajduje się na cmentarzu parafialnym w Ostrowi Mazowieckiej - ufundowana przez mł. insp. Kingę Badeńską.
- Kpt. sł. zdr. Jan Tytus Dołęga-Zakrzewski - ufundowana przez Towarzystwo Przyjaciół Komorowa.
- Post. PP Witold Józef Kaczkiełło - ufundowana przez Krystynę i Andrzeja Mierzwińskich.

Dodatkowe tabliczki, ufundowane dla ofiar Zbrodni Katyńskiej, są wyrazem ciągłego trwania pamięci i hołdu, jaki oddają im ich rodacy. Imiona i nazwiska bohaterów, których życie zostało poświęcone dla ojczyzny, są jak kamienie milowe w historii Polski, niezapomnianymi świadkami ich poświęcenia i odwagi.

Ponadto, Karolina Kolbuszewska szczególnie podziękowała ostrowianinowi Andrzejowi Mierzwińskiemu, który w 1990 roku przywiózł do Ostrowi Mazowieckiej ziemię z Katynia, a w 2006 roku z Bykowni, Charkowa i Miednoje, która została umieszczona w urnach i wmurowana w ściany mauzoleum.

Wojskowa część uroczystości, z salwą honorową i apelem poległych przygotowanym przez żołnierzy 22. Wojskowego Ośrodka Kartograficznego, stanowiła ostatnią część ceremonii, w której oddano hołd wszystkim, którzy poświęcili swoje życie dla ojczyzny. Delegacje złożyły kwiaty i zapaliły znicze.

Każda uroczystość, każdy akt pamięci, jest wyrazem nie tylko wdzięczności, lecz także zobowiązaniem do zachowania ich historii i wartości dla kolejnych pokoleń. Pamięć to nasz obowiązek, a hołd to nasza wdzięczność, która nigdy nie przeminie.