Niedoczynność tarczycy - jakie daje objawy i jak ją leczyć?

Najczęstsze objawy niedoczynności tarczycy u pacjentów

Istnieje szeroka gama objawów, które mogą świadczyć o niedoczynności tarczycy. Ich występowanie i poziom nasilenia będzie jednak zależeć od konkretnej przyczyny tej choroby, czasu jej trwania i szybkości progresji w jej rozwoju. Duże znaczenie ma także stopień zaburzenia pracy gospodarki hormonalnej. Kiedy jednak obserwuje się niepokojące objawy, dobrym rozwiązaniem jest umówienie się na konsultację u specjalisty np. endokrynologa w Warszawie.

Zmiany skórne towarzyszące niedoczynności tarczycy

Osoby z wymienioną wyżej chorobą mogą borykać się z wyraźną opuchlizną rąk, a także obrzękiem w okolicy twarzy, a w szczególności powiek. Najczęściej ich skóra jest blada, sucha i matowa. Pacjenci skarżą się także na większą wrażliwość na zimno oraz znaczny spadek potliwości. Z kolei ich włosy stają się cienkie i bardziej podatne na wypadanie.

Problemy z układem pokarmowym

U pacjentów z niedoczynnością tarczycy nierzadko pojawiają się problemy gastryczne, jak wzdęcia i zaparcia. Jest u nich zauważalna także zwiększona masa ciała, co wynika z omawianych problemów hormonalnych.

Zaburzenia na tle psychicznym

Omawiany problem z tarczycą w dużym stopniu oddziałuje na psychikę pacjentów. Bardzo często skarżą się oni na problemy z koncentracją, zapamiętywaniem, a także borykają się z trudnościami w mowie. Ich myślenie jest spowolnione, przez co ciężko im się skupić na wykonywanej czynności, a także sprawnie i szybko doprowadzić ją do końca. Wymienia się tutaj również brak motywacji do działania, ogólną senność, a nawet stany depresyjne.

Na czym polega leczenie niedoczynności tarczycy?

W pierwszej kolejności, jeżeli pacjent podejrzewa u siebie problem z tarczycą, należy zgłosić się do endokrynologa celem przeprowadzenia konsultacji. Rozmowa ma na celu zdiagnozowanie choroby oraz ustalenie leczenia pod kątem indywidualnych predyspozycji zdrowotnych pacjenta. Następnie wykonywane jest badanie TSH. Jeśli wynik nie będzie mieścił się we wskazanych normach, późniejszy istotnym badaniem do wykonania będzie pomiar stężenia tyroksyny. Kolejny krok to przeprowadzenie USG tarczycy. Inne badania laboratoryjne, które pomagają w zdiagnozowaniu choroby, to anty-TPO i anty-TG.

Jeśli lekarz ma podstawy do wprowadzenia dalszego leczenia, najczęściej zleca pacjentowi farmakoterapię. Ma ona na celu uzupełnienie niedoborów hormonów występujących w tarczycy. W ten sposób dochodzi do wyrównania poziomu TSH w organizmie pacjenta.

W leczeniu najważniejsze jest utrzymanie optymalnego poziomu TSH. Początkowo dawki leku mogą być zwiększane celem uzyskania jak najlepszych wyników. Dlatego też ustalenie dawki wiąże się z koniecznością częstszych badań -- nawet co kilka tygodni. Po ustabilizowaniu sytuacji zdrowotnej pacjenta wykonywanie badania TSH może odbywać się rzadziej -- co kilka miesięcy.

Czy pacjent musi przyjmować leki przez całe życie?

W momencie zdiagnozowania niedoczynności tarczycy konieczne jest długotrwałe stosowanie leków. Zdarza się jednak, iż w niektórych przypadkach choroba ta spowodowana jest innymi czynnikami chorobotwórczymi i gwałtownymi zmianami hormonalnymi. Wtedy zachodzi taka możliwość, iż objawy ustąpią, a pacjent będzie mógł zaprzestać leczenia farmakologicznego. Przykładem takiej sytuacji jest pojawienie się zapalenia tarczycy u kobiet, które są po porodzie.

Wykonywanie badań hormonalnych oraz diagnostyki obrazowej jest niezbędne, aby ustalić, w jakiej kondycji zdrowotnej znajduje się tarczyca pacjenta.

Zdjęcie poglądowe. Źródło: Publikacje masalski.pl