Rozwiązanie współpracy z Riazaniem. Rada Miasta zdecydowała (wideo)

W 2008 roku burmistrz Mieczysław Szymalski, w imieniu mieszkańców Ostrowi Mazowieckiej, złożył podpis pod umową o współpracy partnerskiej z miastem Riazań (Federacja Rosyjska).



Teraz, jako radny, 9 marca, w trakcie sesji, mówił tak: Na pewno wszyscy z nas odczuwamy to, co się teraz dzieje. W jakiej sytuacji jest Ukraina. Nasz bratni naród. I myślę, że będę wyrazicielem woli wszystkich państwa, żeby dzisiaj podjąć uchwałę o rozwiązaniu naszych stosunków (relacji między Federacją Rosyjską a Polską). Na pewno nie możemy sobie pozwolić, żeby takie ludobójstwo nie było przez nas w jakiś sposób potępione (...)

Historia Riazania

Opis pochodzi z dawnej strony internetowej urzędu miasta, z 2008 roku.

Leżący niecałe 200 km na południowy wschód od Moskwy, u ujścia rzeki Trubieży do Oki, ponad półmilionowy Riazań, ma dość intrygującą historię. Został bowiem założony w 1095 roku przez ruskich osadników, ale w miejscu oddalonym o około 60 km na południe od tego, w którym znajduje się dzisiaj. Po zniszczeniu przez Tatarów w roku 1237 miasto zostało przeniesione do Perejasławia Riazańskiego, chociaż i tutaj nękały je najazdy tatarskie oraz moskiewskie. Tutaj mieściła się stolica Księstwa Riazańskiego aż do roku 1521, kiedy to zostało ono przyłączone do Moskwy. Obecną nazwę nosi od połowy XVIII wieku.

Dzisiaj Riazań jest dużym, dynamicznie rozwijającym się centrum przemysłowym w tej części Rosji (przemysł maszynowy, chemiczny, elektrotechniczny, odzieżowy, skórzany, drzewny, materiałów budowlanych oraz spożywczy). Jest poważnym ośrodkiem akademickim i sportowym, silnie związanym z historią Polski XX wieku. To w leżących nieopodal (60 km) Sielcach formowała się w roku 1943 1. DP im. Tadeusza Kościuszki. W samym Riazaniu utworzona została z rozkazu gen. Berlinga szkoła oficerska, którą ukończyło około 2 tys. polskich oficerów, między innymi: Wojciech Jaruzelski, Florian Siwicki i Zygmunt Huszcza. Tamte czasy przypominają dzisiaj dwa pomniki: polsko-radzieckiego braterstwa broni (autorstwa Bronisława Chromego). Często przez mieszkańców Riazania pomnik nazywany jest Pomnikiem Latających Żołnierzy, oraz 1. DP im. Tadeusza Kościuszki. Wcześniej pomnik ten znajdował się na placu noszącym nazwę polskiej dywizji, a przez riazańczyków nazywanym w skrócie pl. Kościuszki.

28 sierpnia 2005 roku w czasie ochładzania się stosunków polsko-rosyjskich rada miasta podjęła uchwałę o przemianowaniu go na plac Margiełowa - twórcy wojsk powietrzno-desantowych ZSRR. Zmianę argumentowano między innymi tym, że Kościuszko przewodził antyrosyjskiemu powstaniu (???!!!), oraz że w Warszawie jedna z ulic otrzymała imię Dżochara Dudajewa, pierwszego prezydenta Czeczenii. W Riazaniu, a właściwie w pobliskim Diagilewie, znajdował się przez pewien czas obóz NKWD dla kilku tysięcy internowanych żołnierzy Armii Krajowej, głównie z Wileńszczyzny, Podlasia, Lubelszczyzny, Lwowa, a także z... Ostrowi Mazowieckiej. Tutaj przywieziono aresztowanych po bitwie pod Pecynką żołnierzy III Batalionu 13. pp AK wraz z dowódcą majorem Antonim Jahołkowskim, między innymi: Edmunda Budkiewicza, Antoniego Deptułę, Kazimierza Gumkowskiego, Pawła Kalinowskiego, Franciszka Krupińskiego, Mieczysława Lebiedzińskiego, Stanisława Lipskiego, Antoniego Najmołę, Teofila Pazika, Franciszka Pietrzaka i Floriana Szabłowskiego. Po słynnym proteście głodowym w 1947 r. odesłano ich do kraju, gdzie zajęło się nimi rodzime UB.

Andrzej Mierzwiński

W temacie podjęcia Uchwały w sprawie rozwiązania współpracy partnerskiej z miastem Riazań (Federacja Rosyjska) Rada Miasta Ostrów Mazowiecka była jednomyślna.

Źródło zdjęć: UM / kadr z nagrania