Ocenę taką samą jak w poprzednim kwartale, tj. "woda przydatna do spożycia przez ludzi", uzyskały wodociągi położone na terenie 10 gmin - Andrzejewo, Boguty-Pianki, Brok, Małkinia Górna, Nur, Szulborze Wielkie, Wąsewo, Zaręby Kościelne oraz gmina miejska Ostrów Mazowiecka i gmina wiejska Ostrów Mazowiecka.
Podobnie jak w trzech ubiegłych kwartałach, uchybienia wykryto w wodociągu Gmina Stary Lubotyń (daw. Gniazdowo - Lubotyń-Kolonia - Podbiele). Tym razem jakość wody okazała się gorsza, bo oprócz wykrywanych wcześniej problemów z przekroczeniem dopuszczalnych wartości jonu amonowego oraz zawartości żelaza i mętnością wody, doszedł problem z zapachem wody. Wedle PSSE w próbkach wody, która powinna być bezwonna, wykryto roślinny zapach.
Dopuszczalna norma jonu amonowego w wodzie przeznaczonej do spożycia wynosi 0,5 mgNH4+/l. Jak informuje Główny Inspektorat Sanitarny, jon amonowy jest ważnym wskaźnikiem zanieczyszczeń wód powierzchniowych i płytkich wód gruntowych, często związanych z działalnością rolniczą, bytowymi ściekami oraz odciekami ze składowisk odpadów. Wykrycie podwyższonego poziomu jonu amonowego w wodzie może wskazywać na obecność tych zanieczyszczeń i wymaga natychmiastowej interwencji w celu ustalenia źródła oraz jego eliminacji. Jon amonowy jest związkiem, który w naturze występuje w niskich stężeniach. Jego zwiększone poziomy w wodach pitnych mogą być oznaką zanieczyszczenia, co z kolei wymaga szybkiej reakcji służb sanitarnych.
REKLAMA
Wedle obowiązujących przepisów maksymalna zawartość żelaza w wodzie wynosi 0,2 mg/l. Podwyższony poziom żelaza jest zjawiskiem powszechnym w przypadku źródeł podziemnych, ponieważ żelazo łatwo przenika do wody ze względu na swoje naturalne występowanie w warstwach geologicznych. Problemy mogą także wynikać z obecności żeliwnych elementów konstrukcyjnych czy instalacji wodociągowych. Choć żelazo samo w sobie nie stanowi zagrożenia dla zdrowia, jego nadmiar może wpływać na smak i zapach wody oraz powodować osady w instalacjach wodociągowych. Żelazo w wodzie pitnej, choć nie jest bezpośrednim zagrożeniem dla zdrowia, może powodować liczne problemy. Przede wszystkim wpływa na estetykę wody - powodując jej brązowienie, co może zniechęcić konsumentów. Osady żelaza mogą również prowadzić do uszkodzeń technicznych instalacji wodociągowych, co z kolei może powodować dodatkowe koszty konserwacyjne.
Wysoka mętność może świadczyć o obecności cząstek stałych, mikroorganizmów czy zanieczyszczeń organicznych. Choć sama mętność nie zawsze oznacza obecność szkodliwych substancji, jej podwyższone poziomy mogą wpływać na estetyczne i organoleptyczne właściwości wody. Mętność może być wynikiem obecności cząsteczek mineralnych, mikroorganizmów lub innych zanieczyszczeń, które nie tylko wpływają na wygląd wody, ale również mogą skrywać bardziej niebezpieczne zanieczyszczenia.
Zapachy wody dzielimy na trzy grupy: gnilne (siarkowodoru, stęchły, zbutwiały), roślinne (kwiatowy, torfowy, trawiasty, ziemisty) oraz specyficzne (benzyny, fekalny, fenolu, nafty, rybi). Niełatwo jest stwierdzić co powoduje, że bezwonna woda "przesiąka" zapachami. Do zapachu wody może przyczynić się wysokie stężenie manganu oraz żelaza. Ponadto na zapach wpływają produkty rozkładu ciał organicznych i nieorganicznych wprowadzonych wraz ze ściekami oraz ciał organicznych, mikroorganizmów oraz organizmów wodnych, znajdujących się w naturalnych zbiornikach wodnych. Zrozumienie i kontrola zapachów w wodzie jest kluczowa dla zapewnienia jej akceptowalności przez konsumentów. Zapachy, niezależnie od swojego pochodzenia, mogą być wyraźnym wskaźnikiem obecności zanieczyszczeń. Dlatego regularne monitorowanie wody i szybka reakcja na wykrycie niepożądanych zapachów są niezbędne do utrzymania jej wysokiej jakości.
Komentarze
Komentarze publikowane pod artykułami są prywatnymi opiniami użytkowników portalu.
Właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za treść tych opinii.